گنجور » عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵
مپرس از کفر و ایمان بیدلی را. که هم کفر و هم ایمانش تو باشی. مشو پنهان از آن عاشق که پیوست. همه پیدا و پنهانش تو باشی. برای آن به ترک جان بگوید. دل بیچاره تا جانش تو باشی. عراقی طالب درد است دایم ...